شایلی قرایی
کمتر صنفی باقی مانده که از رکود بخش مسکن و ساخت‌و‌ساز در امان مانده باشد. صنف کامیون‌داران از آن دسته از مشاغلی است که به دلیل کاهش پروژه‌های عمرانی و البته چندین عامل دیگر درگیر رکود است. گرچه کسب درآمد خوب یکی از دلایل گرایش بخش عظیمی از مردم شهر به سمت این شغل بوده، اما طی یک سال گذشته این درآمد کاهش محسوسی داشته است زیرا به دلایل شرایط اقتصادی، واردات و صادرات کاهش زیادی یافته و به تبع آن از میزان ترددهای حمل و نقلی نیز کاسته شده است، به طوری که هر کامیون که به طور میانگین در هفته چهار وعده بار جابه‌جا می‌کرد، اکنون فقط هفته‌ای یک وعده بار جابه‌جا می‌کند. درآمد کامیون‌داران نیز که برای هر تریلی در گذشته ماهانه حدود 7 تا 8 میلیون تومان بود، اکنون به حدود 4 میلیون کاهش یافته است.
البته کارشناسان معتقدند که بخش حمل و نقل شهری و جاده‌ای کالایی ما نیازمند اصلاحات زیادی است. نرخ بالای بهره بانکی برای پرداخت اقساط کامیون، جریمه دیرکرد اقساط، بی‌تناسبی بین درآمد و استهلاک ماشین، شکسته شدن نرخ کرایه‌ها و پایین بودن نرخ کرایه تن نسبت به کیلومتر، رکود بازار حمل و نقل، بی‌اعتبار شدن کارت‌های سوخت و... از مسائل مهمی هستند که این روزها رانندگان حمل‌ونقل جاده‌ای با آن دست و پنجه نرم می‌کنند.
خودروهای زیر نظر صنف بدون سوخت مانده‌اند
حسین زندی، رئیس اتحادیه حمل‌ونقل کالای سنگین شهری
در شرایطی که بازار حمل بار آنطور که باید رونق ندارد، مشکلات دیگری نیز به کامیون‌داران و دارندگان وسایل نقلیه سنگین آسیب می‌زند. در حال حاضر وضعیتی پیش آمده است که 3 هزار کامیون و کامیونت به دلیل بی‌اعتبار شدن کارت‌های سوخت بلاتکلیف مانده‌اند و نمی‌دانند چه آینده‌ای پیش روی‌شان است. ضرورت دارد اشاره شود که ۹۰ درصد جابه‌جایی‌های استان تهران در این صنف صورت می‌پذیرد که برای ساماندهی وضعیت سوخت کامیون‌ها و کامیونت‌ها کارت‌های سوخت برای این وسایل نقلیه صادر شد. البته برای تمدید این کارت‌ها اعضای صنف طبق اعلام اتاق اصناف به سایت مورد نظر اصناف مراجعه و تمام اعضای این صنف در این سایت ثبت‌نام کردند که پس از مراجعه اعضا برای دریافت سوخت متوجه بی‌اعتبار شدن آن کارت‌ها شدند. به همین علت از آن زمان تاکنون که بیش از یک هفته شده است خودروهای زیر نظر این صنف بدون سوخت مانده و امکان دریافت سوخت آزاد نیز برای کامیون‌ها و کامیونت‌ها فراهم نیست که همین موضوع باعث سردرگمی و کاهش درآمد این قشر زحمت‌کش شده است. البته لازم به ذکر است که فقط خودروهایی که در سایت شهرداری ثبت‌نام کرده‌اند در حال حاضر دارای کارت هستند و از امکان دریافت سوخت برخوردارند. با وجود مورد تایید بودن سایت پارس ناوگان اصناف دلیل این اتفاق معلوم نیست. مشکل دیگری که در این بین وجود دارد، این است که چندین سال می‌شود که شهرداری با اتحادیه‌های حمل‌ونقل کالای شهری، کمپرسی‌داران، وانت‌بارها، آژانس‌ها و موسسات کرایه اتومبیل، انباردارها و حمل‌ونقل برون‌شهری مشکل دارد و هرچند وقت یک‌بار به بهانه‌های مختلف در قالب افزایش ساعات کاری، صدور پروانه کسب و سوخت مشکلاتی را برای آنها ایجاد می‌کند. هرچند اتحادیه‌ها به هیچ عنوان منکر نظارت شهرداری نیستند، اما مطابق با قانون نظام صنفی اجازه صدور پروانه کسب بر عهده اتحادیه‌هاست، نه شهرداری‌ها. کامیون‌ها در ساعات اداری یعنی بین ساعت ۸ تا ۴ بعدازظهر مجاز به فعالیت هستند. بنابراین در این ساعات کامیون‌ها می‌توانند بارگیری یا تخلیه بار داشته باشند و همچنین برای جابه‌جایی اثاثیه نیز تنها در روز مجاز به جابه‌جایی اثاثیه هستند و در شب اجازه تردد ندارند و برای تخلیه بار در پاساژها نیز تا قبل از ساعت ۹ شب می‌توانند این کار را انجام دهند و هرگونه افزایش ساعت فعالیت کاری با قانون همخوانی ندارد.
کمبود بار کامیون‌داران را نابود می‌کند
رضا نوپرست، فعال صنف باربری
کامیون‌داران و کسانی که در این شغل یعنی باربری کالا چه در سطح شهر و چه در جاده‌های کشور فعالیت دارند، در شرایط امروزی با مشکلات بسیاری روبه‌رو می‌شوند که شاید کمتر کسی از آن باخبر باشد یا به آن اهمیت بدهد. به عبارتی با اینکه این اشخاص فعالیتی طاقت‌فرسا و مشکلاتی را دارند کمتر دیده شده‌اند و کمتر به مشکلات آنها رسیدگی شده است. این روزها که رکود بر اصناف رخنه کرده است، کامیون‌داران نیز از این تهدید در امان نمانده‌اند و متاسفانه کمبود بار و ایجاد مشکلاتی کامیون‌داران را به ورطه نابودی کشانده است. به دلیل کاهش قدرت اقتصادی، مردم ترجیح می‌دهند که با خودروهای خود یا به هر روش دیگری که مخارج آن کمتر شود اقدام به حمل کالا یا وسایل و اثاثیه منزل خود کنند. از طرف دیگر کاهش پروژه‌های عمرانی و رکود مسکن نیز باعث شده کار کامیون‌داران برای حمل مصالح ساختمانی کمتر شود و درآمد چندانی برای این قشر باقی نمانده است. این در حالیست که هزینه نگهداری، تعمیرات، تعویض لوازم و استهلاک وسایل نقلیه سنگین مانند کامیون یا تریلی بسیار زیاد و قابل توجه است. بنابراین
یک راننده نمی‌تواند بعد از ۱۰ سال فعالیت، نسبت به هزینه استهلاک ماشین خود یک درآمد و بهره مناسب مالی داشته باشد. در حقیقت آینده شغلی کامیون‌داران نیز با عدم امنیت و رضایت خاطر مواجه است. از طرف دیگر مشکل دیگر کامیون‌داران فاصله زیاد نرخ فعلی با نرخ واقعی تن بر کیلومتر است. رویکرد سنتی بازار حمل‌ونقل باعث کاهش کرایه حمل بار شده، ضمن اینکه زمینه را برای حضور دلالان و متعاقبا سودجویی آنها فراهم کرده است. این درآمد پایین و رکود بازار به اندازه‌ای شدت یافته که برخی از رانندگان برای داشتن درآمد معقول‌تر، زمان استراحت خود را نیز صرف کار کردن می‌کنند تا علاوه بر سلب آسایش و آرامش خودشان، زمینه را برای افزایش ناامنی‌ها و خطرات جاده‌ای نیز فراهم کنند.
