فرصت‌های شغلی را از خرده‌فروشان می‌قاپد و آنها را ورشکست می‌کند.
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از محسن سالاری‌راد ، ریشه اصلی مشکلات تهران را ناشی از رویکرد شورای چهارم در انتخاب شهردار دانست و تصریح کرد: رویکرد شهرداری به مسائل مالی از عوامل اصلی شکاف طبقاتی است. شهرداری با تجاری‌سازی‌های بی‌برنامه فرصت‌های شغلی را از خرده‌فروشان می‌قاپد وآن‌ها را ورشکست می‌کند. از نظر من این یکجور دزدی محسوب می‌شود و در چارچوب مسائل شرعی هم حرام است.
به گزارش کسب و کار نیوز به نقل از محسن سالاری‌راد ، ریشه اصلی مشکلات تهران را ناشی از رویکرد شورای چهارم در انتخاب شهردار دانست و تصریح کرد: رویکرد شهرداری به مسائل مالی از عوامل اصلی شکاف طبقاتی است. شهرداری با تجاری‌سازی‌های بی‌برنامه فرصت‌های شغلی را از خرده‌فروشان می‌قاپد وآن‌ها را ورشکست می‌کند. از نظر من این یکجور دزدی محسوب می‌شود و در چارچوب مسائل شرعی هم حرام است.
ساخت و ساز بی‌رویه و بدون اندیشه‌ی مگامال‌ها
وی ساخت و ساز بی‌رویه و بدون اندیشه‌ی مگامال‌ها را موجب نابودی ساختار محله دانست و گفت: با نابودی مغازه‌های کوچک، ساختار محلی سست شده و از هم می‌پاشد، این خرده‌فروشی‌ها بخشی از تعاملات محلی را شامل می‌شوند و با نابود شدنشان از خود بیگانگی شهروندان افزایش می‌یابد. با خلوت شدن محله‌ها، آسیب‌های اجتماعی در محله افزایش یافته و امنیت شهر کاهش می‌یابد. در حقیقت وقتی مردم برای خرید در خیابان و کوچه قدم نزنند، وقتی مغازه‌ها تعطیل است و چراغ‌ها خاموش، مشخص است که امنیت در شهر نابود می‌شود.
سالاری‌راد ساخت بی‌تفکر مگامال‌ها را یک اشتباه بزرگ مدیریتی دانست و ادامه داد: این اشتباه اثرات چندگانه روی شهر گذاشت. گذشته از بحران‌های ترافیکی که زندگی ساکنان برخی مناطق را مختل کرد؛ موجب شد نان از سفره‌ی مغازه‌دار‌های کوچک برداشته شود و کارو کاسبی‌شان کساد شود. از سوی دیگر ساخت واحد تجاری هم محدودیت دارد و اکنون شاهد هستیم تجاری‌سازی هم به سرنوشت مسکن دچار شده و تعداد زیادی از واحدهای تجاری خالی هستند. در واقع اکنون با مازاد فعالیت‌های تجاری در شهر تهران روبه‌رو هستیم.
وی دریاچه چیتگر را یک نمونه عقده‌گشایی دانست و تصریح کرد: می‌خواستند در نقشه تهران لکه آبی داشته باشند برای همین دریاچه چیتگر را احداث کردند، درحالیکه شهر‌های ایرانی بر بنیاد آب‌های پنهان استوار است و این دریاچه یک اشتباه استراتژیک در برنامه‌ریزی است، البته این جور اقدامات برای ساختن برج‌های بلند مرتبه هم وجود داشت. اما در حقیقت شهر باید خودش، خود را تعریف کند، اینجاست که مشخص می‌شود چرا شهردار باید شهر را درک کند و خردمندانه تصمیم بگیرد.
پول‌ها کجا خرج می‌شود؟
سالاری‌راد بدهکاری دائمی شهرداری را ناشی از چرخه معیوب و تاریخی در مدیریت شهری ایران خواند و راه‌های درآمدزایی شهرداری موجب دامن زدن به مشکلات خوانده و ادامه داد: شهرداری تراکم می‌فروشد، یعنی اقدام به خانه‌سازی می‌کند، بدون آنکه زیرساخت‌های لازم تهیه شده باشد. تولید فضای شهر، همواره از عرضه فضای شهر عقب مانده است و به معنای پیش فروش فضای شهری است. وقتی جمعیت در شهر ساکن می‌شود، بدون آنکه معبرش را ساخته باشیم، نتیجه‌اش ترافیک شدید است. جالب است برای برطرف کردن ترافیک بازهم تراکم می‌فروشیم.
قالیباف فقط ادامه دهنده چرخه معیوب گذشته بود
وی تنها راه نجات از این چرخه معیوب را وجود نگاهی عمیق و اندیشمندانه به شهر خواند و افزود: شورای شهر و شهردار به اشتباه تصور می‌کنند، شهردار باید مجری و عملگرا و سرمهندس باشد! شهر‌های بزرگی مانند تهران، شهردار اندیشمند و اهل تفکر می‌خواهد نه فردی که بدون اندیشیدن فقط اقدام می‌کند. ما اندیشه خاصی از قالیباف ندیدیم. چند مقاله هم به اسم او منتشر شده که جای تردید دارد آیا واقعا خودش آن را نوشته یا نه! هر چند این مسئله به قالیباف محدود نمی‌شود.
این پژوهشگر شهری افزود: قالیباف فقط ادامه‌دهنده چرخه معیوب گذشته بود. شهر تهران باید با دیدی عمیق و اندیشمندانه دوباره از نو تعریف شود و نمی‌تواند به تنهای مشکلاتش را حل کند. تهران دارای روابط به شدت پیچیده و متقابل است و باید با نگاهی همه‌جانبه آن را تحلیل کرد. شهردار باید سعه‌صدر داشته باشد، نه این‌که برای پرکردن یک چاه، چاهی دیگری بکند. هرچند قالیباف وارث این شرایط بود. اما یک دوره 12 ساله هم برای ایجاد تغییر کم نیست.
سالاری‌راد با اشاره به نبود احزاب در ایران؛ انتخاب شهردار توسط مردم در لایحه مدیریت یکپارچه را اهرمی برای دامن زدن به مشکلات خواند و گفت: در این فضا نمی‌توانیم به واقع به امر نظارت بپردازیم و کسی پاسخگو نیست. فرد می‌آید چهار سال روی یک اسب می‌نشیند و دیگر نمی‌توان او را پایین آورد. در این شرایط از شورای شهر هم کاری برنمی‌آید.
